ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ - 35 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ.........ΘΥΜΗΣΕΣ

Νοέμβρης 1974.

Παρασκευή σούρουπο.
25 περίπου μαθητές της τότε 6ης Γυμνασίου.
Απογευματινό μάθημα για εισαγωγικές.
Φροντιστήριο Γιώργου Τσατσαρωνάκη.
Οδός Πατησίων.
Οι πιο θαρραλέοι την κοπανά με.
Με τα πόδια από τη Πλατεία Αμερικής φτάνουμε στο Πολυτεχνείο.
Τα μεγάφωνα ουρλιάζουν: "ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ-ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων".
Ώρα 8 παρά τέταρτο. Σειρήνες από ασθενοφόρο ουρλιάζουν.
Κάνουμε στην άκρη να περάσει. Και τότε ξαφνικά , ανοίγει τα φινιστρίνια - παράθυρα και πετά τα πρώτα δακρυγόνα.
Έξω ακριβώς από την πύλη του Πολυτεχνείου

Πανικός, άλλοι ταμπουρώνονται μέσα από την πύλη.

Εγώ , μαζί με εκατοντάδες τρέχουμε την Πατησίων προς την Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
Εκεί έχουν φτάσει οι Αστυνομικές δυνάμεις και έχουν φράξει την Πατησίων. Τα Γκλομπς κελαηδάνε στις πλάτες όσων προσπαθούν να διασπάσουν το φράγμα και να περάσουν. Πανικός, σειρήνες, φωνές.

Κάποιοι σχηματίζουν ομάδα και πέφτουν πάνω στους Αστυνομικούς Έντρομος - παιδί χωρίς πολύ μεγάλη εμπειρία, ναι με φόβο, τρέχω στο άνοιγμα και περνάω. Τρέχω , τρέχω και φτάνω λαχανιασμένος στα Θυμαράκια, εκεί ήταν τότε το σπίτι μου.
Τρέχω στο τρανζιστοράκι μου και το ανοίγω. Ξανά η γνώριμη φωνή:
¨Εδώ πολυτεχνείο - Εδώ πολυτεχνείο".
Μετά από ώρες με παίρνει ο ύπνος με το τρανζιστοράκι στο αυτί, ακόμα να φωνάζει συνθήματα ενάντια στην Χούντα, να καλεί σε βοήθεια.
Την νύχτα χτύπησαν. Έριξαν με το Τανκς την Πύλη. Σκότωσαν και τραυμάτισαν αθώους.
Τιμή και δόξα σε αυτούς πού έπεσαν για την Ελευθερία και την Δημοκρατία.

Έτσι , σε ένδειξη σεβασμού στην ιστορία των αγωνιστών του Πολυτεχνείου, των φοιτητών, εργατών, όλων των Ελλήνων , καταθέτω και εγώ την μικρή μου συμμετοχή, την δική μου θύμηση και εμπειρία.
Η δημοκρατική συνείδηση ξύπνησε κάπου τότε.
Η ζωή των περισσοτέρων σημαδεύτηκε ,
γράφτηκε στο μυαλό μας: ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ.

ΣΤΕΡΝΟ ΑΝΤΙΟ

Καλο ταξίδι , οπου και αν πας, οσο μακρυνό και αν ειναι.

Εφυγες νέος, εφυγες απο εναν τόπο πού ηλθες αγνωστος και ξένος ,
Αλλά εφυγες και αφησες πίσω σου μονο φίλους που θα σε θυμούνται για πάντα.

Πρόσφερες και σου πρόσφεραν.

Αγάπησες τους Ζακυνθινούς και σε αγάπησαν.

Καλό ταξίδι "Γιάννη Πανόπουλε - Ζακυνθινέ"

Καλό ταξίδι φίλε Γιάννη

ΟΝΕΙΡΑ

ΣΕ ΟΠΟΙΑ ΤΡΥΠΑ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΤ.........Α !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΞΙΣΩΣΗ

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ. ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΟ.

Ηνωμένον Κράτος των Ιονίων Νήσων

Αλήθεια πως θα ημασταν αν η ιστορική
αυτή συνθήκη ισχυε μέχρι σήμερα?

"Ηνωμένοι" ή κάπου προσκολημένοι?

Αυτο δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Η Ιστορία εγραψε και δεν αλλάζει.

ΠΟΥ ΤΕΤΟΙΑ ΤΥΧΗ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΤΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ????

ΠΩΣ ΗΜΑΣΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΤΟ ΠΩΣ

ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ?

ΦΑΝΤΑΣΙΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Όλα τα πράγματα έχουν μια οπτική γωνία.

Σημασία έχει το πως τα φαντάζεται ο καθένας.

Η φαντασία λοιπόν σε όλο της το μεγαλείο.

Δες την εικόνα και διάλεξε για σένα αυτό πού σού

αρέσει.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

Οικονομκή ανάλυση.


Σ' ένα χωριό που ζει από τον τουρισμό λόγω της κρίσης τα πάντα έχουν νεκρωθεί. Για να επιβιώσουν οι κάτοικοι, ο ένας δανείζεται από τον άλλο. Ο καιρός περνά μέσα σ' αυτή τη θλιβερή ατμόσφαιρα ώσπου μια μέρα έρχεται ένας τουρίστας και ζητάει ένα δωμάτιο στο ξενοδοχείο του χωριού. Ο ξενοδόχος του λέει την τιμή και εκείνος προπληρώνει με ένα χαρτονόμισμα των 100 ευρώ. Πριν ακόμα ανέβει στο δωμάτιο του, ο ξενοδόχος πηγαίνει το χαρτονόμισμα στο χασάπη στον οποίο χρωστάει ακριβώς 100 ευρώ. Ο χασάπης παίρνει το χαρτονόμισμα και τρέχει να το δώσει στον κτηνοτρόφο που τον εφοδιάζει με κρέας. Ο κτηνοτρόφος παίρνει το χαρτονόμισμα και πηγαίνει να το δώσει στην πουτάνα του χωριού που της χρωστάει κάποιες τρυφερές ώρες που πέρασαν μαζί. Εκείνη με τη σειρά της τρέχει και το δίνει στον ξενοδόχο που του χρωστάει μερικές βραδιές που χρησιμοποίησε τα δωμάτια του με τους πελάτες της. Όπως άφηνε το χαρτονόμισμα στη ρεσεψιόν, ο τουρίστας που μόλις κατέβηκε από το δωμάτιο του λέγοντας στον ξενοδόχο ότι δεν του αρέσει και άλλαξε γνώμη, αρπάζει το χαρτονόμισμα και φεύγει. Τελικά τίποτα δεν ξοδεύτηκε, κανείς δεν έχασε, κανείς δεν κέρδισε και όλα τα χρέη ξεχρεώθηκαν! Μήπως κάπως έτσι θα μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση;

ΑΝΕΚΔΟΤΟ, ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ, ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!

Κάποιος φτωχός αλλοδαπός πηγαίνει σε ένα γραφείο κηδειών , εδώ στην Ζάκυνθο και λέει στον Νεκροθάφτη:
- Πέθανε η πεθερά μου και θέλω ένα φέρετρο.
- Μάλιστα, απαντά το αφεντικό. Αυτό εκεί απέναντι κοστίζει 1.000 ευρώ.
- Παρακαλώ κάτι φθηνότερο, είμαι φτωχός άνθρωπος.
- Τότε πάρε το διπλανό, με 800 ευρώ.
- Δεν με καταλάβατε, κάτι πολύ φθηνότερο.
- Το μόνο πού μπορώ να κάνω είναι να σας δώσω αυτό πού είναι στην γωνία, με χάρμποτ, στα 150 ευρώ.
- Ευχαριστώ του απαντά ο αλλοδαπός, αλλά και πάλι ακριβό είναι. Κάτι φθηνότερο?
- Ε, άνθρωπέ μου, του απαντά ο νεκροθάφτης. Το μόνο που σου μένει είναι να πεταχτείς μέχρι ένα μαγαζί με χρώματα-σιδηρικά, να πάρεις τέσσερα χερούλια, να μου τα φέρεις, φέρε μου και την πεθερά σου να τα βιδώσω επάνω της και πήγαινε να τήνε θάψεις !!!!!!!!!!!!!!!!!!!